Adını bile anmıyorum o babanın.

Soyadını ise kimseye söyleyemiyorum kanunlara saygım olduğu için

Ama insana verdiğim değerden dolayı bu olayı köşeme taşımaya karar verdim.

Sen bir babasın

Kızın da 13 yaşında.

Kızın bir gün sabah kalkıp, ‘Baba bugün ben İstanbul’a, Paris’e, Moskova’ya gideceğim, akşama beni beklemeyin’ dese ne yaparsın büyüksün baba!

13 yaşındaki kızının bu isteğini kabul eder misin?

Kızın bir akşam oturup, ‘Baba bugün ben şarap içeceğim, rakı içeceğim, bilmediğin uyuşturucu haplarından kullanmaya başlayacağım’ dese ne yaparsın büyüksün baba!

Kızın bir öğlen vakti karşına geçip, ‘Baba bu ergen oğlan beni sevdi, ben de onu sevdim. Biz birlikte tatile çıkacağız’ dese o zaman ne yaparsın büyüksün baba!

Cevabını tahmin ediyorum.

Bağırarak, çağırarak ve hatta öfkene hakim olamayıp, bir iki tokat atarak ‘Hayır’ diyeceksin, etik dersi vereceksin, 13 yaşında olduğunu hatırlatacaksın, söz hakkı olmadığını söyleyeceksin, ahlaktan, haramdan, toplumsal kurallardan bahsedeceksin.

Peki büyüksün baba!

13 yaşındaki kızın, hoşuna gittiğini söylediği, kendisini tehlikeye atan, trafiği tehlikeye atan, insanı insan olarak görmeyen ‘baba beni arabanın arkasına bağla’ sözünü hangi sevgi ve saygıyla kabul ettin.

Büyüksün baba gibi davranıp, ‘kızım bu senin için tehlikeli, başkası için tehlikeli ve insanca bir durum değil’ diyemedin mi?

O 13 yaşında ve hukuken bazı kararları verdiğinde senin rızanı almak zorunda değil mi?

Büyüksün baba, sen ‘beni bağla baba’ diyen kızına nasıl ‘Tabi bağlarım canım kızım’ dedin merak ettim.

Yargının kararına gelince, sadece o babanın değil, bütün babaların çocuklarının can güvenliğinden sorumlu olduğunu en iyi şekilde hissetmesi için daha ağır bir karar verebilirdi düşüncesindeyim.

Bu karar, harekete, duruma göre oldukça zayıf bir karar.

Tamam baba cani değil, tamam kıza da bir şey olmadı ama toplumun gözünde bu olay normal mi, değil mi tartışmalarına neden oldu.

Yargının verdiği karar, bu tür hareketlerin normalleşmesi veya normalleşmemesi yönünde önemli bir göstergedir.

Büyüksün babayı adli kontrol şartıyla serbest bırakmak, ileride o gördüğünü isteyen çocuğun, o gördüğünü yapmasına izin verip, vermemeyi düşünen babanın daha rahat ‘Evet, Tabi, Olur’ demesinin yolunu açmaz mı?

Toplumda daha çok ‘Büyüksün Baba’ların oluşmasına neden olmaz mı ?