Türkiye’nin ilk Cittaslow’u, Sakin Şehri: Seferihisar.

İtalya’da toplanan Cittaslow Uluslararası Koordinasyon Komitesi tarafından sakin şehir ilan edilen yer: Seferihisar.

İşte o sakin şehrin bir de sakin, huzur veren, umut veren,  dinlendiren, eğlendiren, güneşlendiren bir sahili var. Küçük ama güzel, sığ ama derin, mavi ama her tonu olan: Sığacık.

İşte o sakin şehrin, sakin sahili olmuş Sakin Çöplük!

Hafta sonu mu gelmişler, hafta içi mi gelmişler, akşamdan gelip sabahlamışlar mı,  sabahtan gelip akşamlamışlar mı bilemiyorum.

Gördüğümüz bize bir tek şeyi bildiriyor. Sakin şehrin, sakin sahili olmuş çöplük sahili.

Uzun sahilinde bir tane çöp konteyneri var. Onu da, ona yakın olan kullanıyor. Onun ötesinde,  mangal yakıp sönmüş odunlarını bırakan, soğuk diye açıp içtiği şişeleri atanlar,  yediklerini bitirip, yiyemedikleri kapları,  kabukları,  kâğıtları atanlar için o konteyner çok uzak kalıyor.

Sakin çöplükten dolayı insanları suçlamak gerekiyor. 

Madem geldiniz, gördünüz, dinlendiniz,  yediniz, içtiniz, yüzdünüz, yüzdürdünüz arkasında bu kadar çöp bırakmanın anlamı ne?

Bir daha gelmeyeceğim nasılsa diye mi?

Madem birileri geldi,  dinlendi,  yedi, içti, yüzdü, yüzdürdü, arkasında bu kadar çöp bıraktı,  neden belediye toplamaz ki?

Bir daha gelecekler nasılsa, yine kirletecekler nasılsa diye mi?

Bu kadar ucuz mu sakin sahil. Bu kadar basit mi kirlenmeyi seyretmek.

İtalyan Cittaslow, bizim gördüğümüz görse, ‘Sakin’ sıfatını alır, ‘Çöplük’ sıfatını verir Seferihisar’a.

Yazık sakin şehre!

Yazık sakinlik içine gelip, gürültü kirliliği yaratanlara!

Yazık sakinliği, sakince çalışmak olarak algılayıp, çöpleri toplayamayanlara!